Γάμμα.
Τα μισοφέγγαρα υποχωρώ στους απέραντους δρόμους του εγώ σου και σε φαντάζομαι νωθρό να υποκύπτεις στις γωνίες.
Σαν από μηχανής θεός με τρεμάμενα χέρια, να ζητιανεύεις για ένα στυλό που θα κατευνάσει τις λέξεις που στριμώχνονται κάτω από τη μαυρισμένη σου ψυχή.
Λέξεις που τους αρκεί μια κόλλα χαρτί.
Και μετά...μετά η Λύτρωσις.
Τα μάτια σου να λαμπυρίζουν στο σκοτάδι και τα δακρυά σου-μικρές σταγόνες από ουίσκι.
Σώθηκες ξανά!
Κυριακή 19 Ιουλίου 2009
Από τ'απομεινάρια μιας θαμμένης ζωής κρατώ μόνο τις μέρες τις αλλοτινές.
Τις μέρες με τα μάτια τα μπλέ και τα σταχτύ πανωφόρια.
Τότες που το γέλιο γινόταν βρυχισμός και σου 'μενε ακόμη κουράγιο.
Όταν τα κόκκαλα δεν σε πρόδιδαν και η πόλη παρέμενε ανοιχτή.
......
Δύο πράγματα μονάχα μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο να ανατιναχτεί και να αναθεωρήσει.
Ή να αλλάξει το περιβάλλον του ή να αλλάξει ο ίδιος.
Και μιας και το τελευταίο απλά δε νοείται, ιδού και η λύση.
Είναι 4 το μεσημέρι και ο ήλιος τσουρουφλάει τις μουδιασμένες μου πατούσες...
Υπάρχει μέλλον τελικά!
Ιούλης 2009
Τις μέρες με τα μάτια τα μπλέ και τα σταχτύ πανωφόρια.
Τότες που το γέλιο γινόταν βρυχισμός και σου 'μενε ακόμη κουράγιο.
Όταν τα κόκκαλα δεν σε πρόδιδαν και η πόλη παρέμενε ανοιχτή.
......
Δύο πράγματα μονάχα μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο να ανατιναχτεί και να αναθεωρήσει.
Ή να αλλάξει το περιβάλλον του ή να αλλάξει ο ίδιος.
Και μιας και το τελευταίο απλά δε νοείται, ιδού και η λύση.
Είναι 4 το μεσημέρι και ο ήλιος τσουρουφλάει τις μουδιασμένες μου πατούσες...
Υπάρχει μέλλον τελικά!
Ιούλης 2009
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
Πολλά τα πράγματα που μπορείς να σιχαθείς μέσα σε μια ματιά.
Η ανευθυνότητα του απείρου και η μιζέρια της στιγμής.
Πάντα περιτριγυριζόμουν από μορφές που θέλανε να μου τα αποκαλύψουν όλα...
Τον τρόπο που πηδιούνται, που φυσάνε τον καπνό του τσιγάρου, το πώς οδηγάνε και το πώς αρρωσταίνουν.
Ναι! Ο κόσμος μου έχει καταλήξει να γίνεται κάτι μαζικό.
Με ανατριχιάζουν τα κορμιά που μ'ακουμπάνε και τα χνώτα που βιάζουν το προσωπικό μου πεδίο.
Η μουσική στο βάθος φαντάζει υπερεκτιμημένη και τα βιβλία δανείζουν τις λέξεις τους σιγά-σιγά.
Το διάλεξα ή απλά συνέβη;
Συμβαίνει ή απλά ονειρεύομαι;
Πολλές φορές σκέφτομαι ότι το τσίρκο θα σχολάσει και οι θεατές, θα πάνε στα μικρόσπιτα τους.
Κι εγώ θα κάτσω εκεί.
Να ατενίζω την τέντα του τσίρκου να αλλάζει χρώματα από βαθύ κόκκινο σε ανοιχτό μπλέ και το ξημέρωμα της αιωνιότητας να μου λέει: "ξύπνα!", ουρλιάζοντας μου βίαια στο αυτί σαν το παλιό, σμπαραλιασμένο ξυπνητήρι του θειού μου. Η καυτή άμμος ανακουφίζει τα σωθηκά μου και ο ήλιος εναποθέτει τις ακτίνες του στους οφθαλμούς μου.
Είμαι ζωντανός!
Δεκέμβρης 2008
Η ανευθυνότητα του απείρου και η μιζέρια της στιγμής.
Πάντα περιτριγυριζόμουν από μορφές που θέλανε να μου τα αποκαλύψουν όλα...
Τον τρόπο που πηδιούνται, που φυσάνε τον καπνό του τσιγάρου, το πώς οδηγάνε και το πώς αρρωσταίνουν.
Ναι! Ο κόσμος μου έχει καταλήξει να γίνεται κάτι μαζικό.
Με ανατριχιάζουν τα κορμιά που μ'ακουμπάνε και τα χνώτα που βιάζουν το προσωπικό μου πεδίο.
Η μουσική στο βάθος φαντάζει υπερεκτιμημένη και τα βιβλία δανείζουν τις λέξεις τους σιγά-σιγά.
Το διάλεξα ή απλά συνέβη;
Συμβαίνει ή απλά ονειρεύομαι;
Πολλές φορές σκέφτομαι ότι το τσίρκο θα σχολάσει και οι θεατές, θα πάνε στα μικρόσπιτα τους.
Κι εγώ θα κάτσω εκεί.
Να ατενίζω την τέντα του τσίρκου να αλλάζει χρώματα από βαθύ κόκκινο σε ανοιχτό μπλέ και το ξημέρωμα της αιωνιότητας να μου λέει: "ξύπνα!", ουρλιάζοντας μου βίαια στο αυτί σαν το παλιό, σμπαραλιασμένο ξυπνητήρι του θειού μου. Η καυτή άμμος ανακουφίζει τα σωθηκά μου και ο ήλιος εναποθέτει τις ακτίνες του στους οφθαλμούς μου.
Είμαι ζωντανός!
Δεκέμβρης 2008
Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008
Ο Νεκρός Τις Γιορτές by Μίλτος Σαχτούρης
Εδώ και πολλά χρόνια
σαν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα
(αυτός) ο νεκρός γεννιέται μέσα μου
δε θέλει δώρα
δε θέλει χρήματα
πάγο και χρόνια
χιόνια και πάγο
σκισμένα ρούχα
αχνά παπούτσια
ο χρυσός νεκρός
θα βγει έξω
δεν τον γνωρίζει κανένας
τον αλήτη νεκρό
θα κάτσει στο πικρό καφενείο
να πιει τον καφέ του
κι ύστερα πάλι
σε λίγες μέρες
ήσυχα θα πεθάνει
(ο νεκρός)
όταν έρθει ο χρόνος
κι όλες οι ρόδες
κόκκινες όπως πρώτα
θα γυρίζουν πάλι.
.....
No Military Parade by iLiKETRAiNS
Εδώ και πολλά χρόνια
σαν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα
(αυτός) ο νεκρός γεννιέται μέσα μου
δε θέλει δώρα
δε θέλει χρήματα
πάγο και χρόνια
χιόνια και πάγο
σκισμένα ρούχα
αχνά παπούτσια
ο χρυσός νεκρός
θα βγει έξω
δεν τον γνωρίζει κανένας
τον αλήτη νεκρό
θα κάτσει στο πικρό καφενείο
να πιει τον καφέ του
κι ύστερα πάλι
σε λίγες μέρες
ήσυχα θα πεθάνει
(ο νεκρός)
όταν έρθει ο χρόνος
κι όλες οι ρόδες
κόκκινες όπως πρώτα
θα γυρίζουν πάλι.
.....
No Military Parade by iLiKETRAiNS
Yours is the end i was hoping for
A nation mourns
Your tragic downfall
There will be no military parade
There will be no military parade
Here's to success this ones for Amundsen
Though i drink to anyone these days
There will be no military parade
There will be no military parade
There will be no military parade
There will be no military parade
In memory of my name
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)