Conor OberstΠροσπαθώ να γράψω για σενα 1 μήνα τώρα κι όμως ακόμα δεν μπορώ να σταυρώσω λέξη...
Αρχικά θα έγραφα για την πορεία που έχεις διανύσει, για τα όνειρα και τη σπαραχτική φωνή σου. Για την ιστορία με τα 5 αδέρφια σου που τα λέγανε όλα Patrick και η μητέρα σου έπνιγε ένα κάθε χρόνο. Την λάτρευες αυτή την ιστορία αν και fake και την έλεγες παντού. Μάλλον που κατα βάθος κάτι από αυτή να είναι αληθινό μέσα σου. Κάτι που όλοι θέλανε να μάθουνε κι εσυ τους αγνοούσες γελώντας. Κάτι που σου ανήκει αποκλειστικά.
Φαντάζομαι τον εαυτό μου να συνεχίζει αναλύοντας τα πρώτα σου κατορθώματα ηχογραφημένα με τον ένα απ’τους δύο σου “αληθινούς” αδερφούς, σε κασσέτες. Τις αλλαγές μέσα σου που σε έκαναν να μεταλλάχτεις από Commander Venus σε Park Ave και μετά στο παιδί με τα Bright Eyes.
Θα έκανα σίγουρα μία αναφορά στην κασσετίνα σου με τa: Collection Of Songs Written And Recorded 1995-1997, Letting Off The Happiness, Fevers And Mirrors. Αυτά αρκούν. Πραγματικά δεν ξέρω αν άλλος ποτέ έχει ουρλιάξει έτσι για να εισακουστούν τα συναισθήματά του. Δεν έχω βρεί άλλον να γράφει για να πεί και επειδή νιώθει πώς κάποια στιγμή πρέπει και οι άλλοι να νιώσουν. Δεν θα άφηνα ποτέ έξω το Lifted Or The Story Is In The Soil, Keep Your Ear To The Ground. Δεν μπορείς να αφήσεις έξω, πράγματα που σε έκαναν να ξημεροβραδιαστείς στους δρόμους σπαράζοντας, αναγνωρίζοντας την αλήθεια που κρύβουν. Είναι δύσκολο να στρέφουν ένα καθρέφτη προς το μέρος σου τόσο ψυχρά και συνάμα ρομαντικά. Δεν μπόρεσα ποτέ να συνέλθω. Σίγουρα στη συνέχεια μέχρι κι εσυ το ξεπέρασες ή καλύτερα το άφησες μέσα σου να υπάρχει και να αναπνέει καθημερινά. Και αν και εγω έχω ακόμα μείνει εκεί, εσυ συνέχισες.
Έγινες μεγάλος και διάσημος με την έννοια του anti star. Αν και έκανες tour με τον Bruce Springsteen, πάντα αρεσκόσουν στα φιλαράκια σου που καμμία δεκάρα δεν έδιναν για θεατρινισμούς και κρατούσαν χαμηλά το κεφάλι, τον M. Ward και τον James Jim. Αυτοί σε καταλάβαιναν και με αυτούς έβγαζες πάντα τον αληθινό σου εαυτό.
Το τί έκανες στη συνέχεια δεν με αφορά ή αν θες με αφορά σε πολύ μικρό βαθμό. Και όχι γιατί έπαψες ποτέ να με εκφράζεις αλλά γιατί νομίζω πώς αν συνεχίσω, θα με καταστρέψεις εντελώς. You see, είναι πολύ δύσκολο να βάζω τον εαυτό μου να παραλληλιστεί με τον ίδιο μου τον εαυτό. Είναι πολύ δύσκολο να βλέπω τα πράγματα στη ζωή μου να φιλτράρονται πρώτα από τα γραπτά σου...
Όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα προσπαθώ να διηγηθώ 1 μήνα τώρα. Και πάλι με άφησες να περιμένω την κατάλληλη στιγμή, 2 μέρες τώρα. Σήμερα που χιονίζει μου λες. Σήμερα που τα πάντα είναι λευκά, γαλήνια και αστραφτερά. Έτσι όπως θα ‘θελα να είναι κι η ζωή μου...λευκή, γαλήνια και αστραφτερή. Χρόνια σου πολλά.
.....
Happy Birthday To Me (Feb. 15) by Bright Eyes
All eyes on the calendar
Another year I claim of total indifference
To here, the days pile up
With decisions to be made, I'm sure all of them were wrong
Into this song I send myself
And with these drinks I plan to collapse
And forget this wasted year, these wasted years
Devoted friends, they disappear
And I'm sorry about the phone call and needing you
Some decisions you don't make
I guess it's just like breathing or not wanting to
There are some things you can't fake
I guess that it's typical
To cling to memories you'll never get back again
And to sort through old photographs
Of a summer long ago or a friend that you used to know
And there below
His frozen face
You wrote the name and that ancient date, that ancient date
And you can't believe that he's really gone
When all that's left is a fucking song and
I'm sorry about the phone call; and waking you.
I know that it is late,
But thank you for talking, because I needed to.
Some things just can't wait.
